New Yorkse scholen vragen zich af: Hoe wit is te wit?

De school maakt, samen met zes andere in New York City, deel uit van een nieuw initiatief van het Ministerie van Onderwijs om een evenwicht te handhaven tussen de rassen en de sociaal-economische groepen op scholen in buurten die in hoog tempo aan verandering onderhevig zijn. Voor het eerst staat de dienst een groep directeuren toe een percentage plaatsen te reserveren voor gezinnen met een laag inkomen, leerlingen met Engelse taal of leerlingen die betrokken zijn bij het kinderwelzijnssysteem als middel om een grotere diversiteit op hun scholen te creëren.

De voortdurende segregatie van Amerikaanse scholen en de daarmee gepaard gaande prestatiekloof tussen blanke leerlingen uit de middenklasse en armere kinderen uit minderheidsgroepen is een dringend punt van discussie geworden onder opvoeders en op alle regeringsniveaus. Vorige week heeft president Obama zijn gewicht in de schaal gelegd toen hij in zijn begroting een subsidieprogramma van 120 miljoen euro opnam voor schoolintegratie om armoede te deconcentreren.

Directeuren van deze scholen zeggen te weten dat middenklassegezinnen vaak hogere testscores met zich meebrengen, waardoor de scholen er op papier beter uitzien. Maar velen voegden eraan toe dat het najagen van testscores niet was wat hen het onderwijs in had getrokken.

De bestuurders van de zeven proefscholen zeggen dat ze allemaal gemotiveerd zijn door hun overtuiging dat klassen met raciale en economische diversiteit goed zijn voor leerlingen, volgens recent onderzoek, en hen misschien zelfs slimmer maken.

Emily Cowan, een freelance kunstenares en maatschappelijk werkster, zei dat ze zelfs bereid was om volgend jaar haar eigen kleuter op te offeren om die diversiteit te behouden, al zou dat betekenen dat ze haar zoon volgend jaar naar een andere school moet sturen.